Sterowana regeneracja kości

Sterowana regeneracja kości (inaczej augmentacja kości) jest chirurgicznym zabiegiem polegającym na wytworzeniu wymaganej ilości tkanki kostnej pod planowane implanty stomatologiczne u osób, u których doszło do jej zaniku.
Gdy dojdzie do utraty zęba, kość ulega zanikowi na skutek dwóch mechanizmów. Pierwszy polega na zapadaniu się wyrostka zębodołowego w kierunku powstałej po usunięciu zęba przestrzeni (zębodołu). Drugi mechanizm wiąże się z ustaniem dotychczasowej stymulacji kości sił działających poprzez korzeń zęba. Stymulacja ta jest niezbędna do utrzymania odpowiedniej ilości i jakości tkanki kostnej. Brak stymulacji sprawia, że kość w miejscu po utraconym zębie rozrzedza się, co pogarsza jakość tkanki kostnej i jej przydatność pod implanty. Jednocześnie na skutek zaniku tkanki kostnej wyrostek zębodołowy zwęża się w przekroju poprzecznym i ulega skróceniu, co znacząco wpływa na ograniczenie miejsca pod planowane implanty stomatologiczne. W efekcie zaniku kości niemożliwe staje się wprowadzenie nawet cienkich i krótkich implantów, gdyż albo nie zostałyby one całkowicie ukryte w kości, albo istniałoby ryzyko złamania cienkich blaszek kostnych w efekcie działających na implanty sił żucia.
Rozwiązaniem problemu jest sterowana regeneracja kości, która pozwala na zwiększenie grubości i wysokości wyrostka zębodołowego poprzez wytworzenie pełnowartościowej tkanki kostnej w żądanej okolicy. Zabieg ten polega na umieszczeniu w rekonstruowanej okolicy biologicznego materiału kostnego lub syntetycznego materiału kościozastępczego oraz przykryciu go specjalną membraną. Po kilku miesiącach, na skutek działania regeneracyjnych sił organizmu, materiał ulegnie zamianie w pełnowartościową, własną tkankę kostną pacjenta, w którą bez obaw można wprowadzić implanty stomatologiczne.

W zależności od stopnia zaawansowania zaników kostnych u pacjenta, sterowana regeneracja kości może być przeprowadzona określony czas przed wprowadzeniem implantów lub w trakcie samego zabiegu implantacji. Jeśli zanik kostny jest znaczny, sterowaną regenerację kości wykonuje się na kilka miesięcy przed wszczepieniem implantów. Implanty wprowadza się dopiero wtedy, gdy kość jest już pełnowartościowa i w odpowiedniej ilości. W sytuacji, gdy zanik kostny jest nieduży i ilość kości własnej pacjenta pozwoli na uzyskanie stabilizacji pierwotnej po wprowadzeniu implantów, zabieg sterowanej regeneracji kości przeprowadza się na tej samej wizycie, na której wszczepia się implanty. Po wprowadzeniu implantów umieszcza się materiał kościozastępczy wraz z membraną w miejscach, które wymagają regeneracji. Wówczas osteointegracja implantów oraz tworzenie nowej tkanki kostnej przebiegają równolegle.

Aby ocenić, czy ilość tkanki kostnej jest wystarczająca, aby wprowadzić implanty stomatologiczne niezbędny jest pantomogram. Na podstawie badania wewnątrzustnego oraz pantomogramu chirurg implantolog może dokonać pomiarów tkanki kostnej. W sytuacjach wątpliwych pacjent jest dodatkowo kierowany na zdjęcie tomograficzne w technologii 3D, na którym wyrostek kostny jest zobrazowany trójwymiarowo i bardzo precyzyjnie zmierzony.
Zabieg sterowanej regeneracji kości pozwala wyeliminować następstwa zaniku kostnego związanego z upływem czasu od utraty uzębienia i wiekiem. Dzięki tej procedurze implanty stomatologiczne stają się dostępne dla znacznie szerszej liczby pacjentów.

Podnoszenie dna zatoki szczękowej(Sinus Lift)

Podnoszenie dna zatoki szczękowej (inaczej sinus lift) jest zabiegiem przygotowującym do leczenia implantologicznego dla osób, u których zbyt nisko położone dno zatoki szczękowej uniemożliwia prawidłowe wprowadzenie implantów Zatoki szczękowe są symetrycznie położonymi pneumatycznymi jamami, należącymi do grupy tak zwanych zatok obocznych nosa i mającymi połączenie z przewodami nosowymi. Dna zatok szczękowych znajdują się obustronnie nad wierzchołkami korzeni górnych zębów, sięgając najczęściej od czwórki do siódemki. Wielkość i topografia zatoki szczękowej jest cechą indywidualną.

Dno zatoki szczękowej może być być oddzielone od wierzchołków korzeni warstwą kości o grubości kilku do kilkunastu milimetrów, co jest sytuacją najkorzystniejszą. Zdarza się również, że wierzchołki korzeni zębów, szczególnie górnej szóstki, znajdują się już w obrębie zatoki, przykryte jedynie cienką blaszką kostną i błoną śluzową wyścielającą zatokę. Jest to sytuacja mniej korzystna, ale również prawidłowa i dość często spotykana.Gdy dojdzie do utraty zębów, pozbawiona stymulacji kość wyrostka zębodołowego ulega zanikowi a dno zatoki obniża się. Wówczas grubość kości jest zbyt mała aby wprowadzić choćby najkrótsze implanty – ich końce co jest niedopuszczalne.

Rozwiązaniem w takiej sytuacji jest zabieg podnoszenia dna zatoki szczękowej. Polega on na kontrolowanym wytworzeniu nowej kościznalazłyby się w świetle zatoki szczękowej, co jest niedopuszczalne. Rozwiązaniem w takiej sytuacji jest zabieg podnoszenia dna zatoki szczękowej. Polega on na kontrolowanym wytworzeniu nowej kościznalazłyby się w świetle zatoki szczękowej, poprzez spłycenie zatoki szczękowej. W zabiegu tym wykorzystuje się mechanizm sterowanej regeneracji kości. W miejscu, które chcemy zrekonstruować, zostaje umieszczony specjalny materiał, którym jest liofilizowany preparat kostny, syntetyczny materiał kościozastępczy lub kość własna pacjenta, pobrana w przeszczepie autogennym. Po kilku miesiącach od zabiegu umieszczony materiał dzięki właściwościom regeneracyjnym organizmu zamieni się w pełnowartościową, własną tkankę kostną pacjenta. W procesie tym wykorzystywany jest dokładnie ten sam mechanizm, dzięki któremu zrastają się złamane kości.

Znane są dwie metody podnoszenia dna zatoki szczękowej: otwarta i zamknięta.Podniesienie dna zatoki szczękowej metodą otwartą polega na chirurgicznym wejściu do zatoki z otworu bocznego i umieszczeniu w jej dnie materiału kościozastępczego lub tkanki kostnej. Największą korzyścią metody otwartej jest możliwość podniesienia dna zatoki w znacznie większym zakresie w porównaniu do metody zamkniętej. Istotną zaletą jest również pełna dostępność do zatoki i pełna kontrola wzrokowa pola zabiegowego. W przypadku podnoszenia dna zatoki w niewielkim zakresie, zabieg często łączy się z wprowadzeniem implantów. Można tak zrobić wówczas, kiedy ilość kości własnej pacjenta dostępnej przed zabiegiem podnoszenia dna zatoki zapewnia właściwą stabilizację pierwotną implantów. Analogicznie sinus lift otwarty o dużym zakresie, kiedy implanty nie uzyskałyby stabilizacji pierwotnej, bo wyjściowa ilość kości własnej pacjenta jest zbyt mała, wykonuje się zwykle kilka miesięcy wcześniej przed zaplanowanym wszczepieniem implantów.

Podniesienie dna zatoki szczękowej metodą zamkniętą (inaczej metodą osteotomową) stosuje się w sytuacji, gdy trzeba podnieść dno zatoki szczękowej w niewielkim zakresie. Nie otwiera się wówczas zatoki jak ma to miejsce w metodzie otwartej, lecz wykorzystuje się otwory wywiercone w kości pod wprowadzane implanty i przez nie wprowadza materiał kostny lub kościozastępczy. Zaletą metody zamkniętej jest mniejsza inwazyjność, szybszy czas gojenia i wprowadzenie implantów podczas tego samego zabiegu. Wady metody zamkniętej to mniejszy niż przy metodzie otwartej zakres podnoszenia dna zatoki, brak kontroli wzrokowej nad polem zabiegowym i możliwość przypadkowego otwarcia zatoki, co zmusza operującego do wykonania zabiegu metodą otwartą.

Aby ocenić, czy ilość kości w szczęce pozwoli wprowadzić implanty bez zabiegu podniesienia dna zatoki szczękowej, wymagane jest zdjęcie pantomograficzne (inaczej pantomogram), które pozwala wykonać niezbędne pomiary i ocenić grubość tkanki kostnej pod zatoką. W przypadkach granicznych lub wątpliwych pacjent dodatkowo jest kierowany na zdjęcie wykonywane w technologii tomografii komputerowej 3D, które zwykle nie pozostawia już żadnych wątpliwości

Zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej jest doskonałym osiągnięciem współczesnej chirurgii implantologicznej. Pozwala wprowadzić implanty u osób, u których bez tego zabiegu nie byłoby to możliwe. Z dnia na dzień rośnie liczba pacjentów, którzy mogą cieszyć się implantami dzięki przeprowadzonemu zabiegowi sinus lift.